Ai agut sèt veituras dins ma vida. En États-Units, benlèu tot lo mond a una veitura, e començam ja jove:
Ma primièra veitura, circa 1956, Rock Springs, Wyoming, USA:
D'un costat, es normal que lo mond aja una veitura quand lo país es tant grand e la distància entre ponch A e ponch B es sovent fòrça granda. De mai, lo sistèma de transpòrts publics es mai primitiu qu'en Euròpa, per la magèr part. Dins la foto çai-sus, vesètz que dins las annadas cinquantas a Wyoming, una banhòla èra importanta per un jovenòm. Wyoming es un estat plan larg, amb la mitat de susfàcia de França, e una populacion de 578,000 personas en 2019. En 1956 la populacion èra 312,000, es a dire, mens que la populacion de Montpelhièr esparpahada per tota l'Occitania. Ajustar 75,000 chaques, cent sèrres de montanhas, dos volcans dormants, sabi pas quant d'orses, mantuna minas de carbon, d'aussadas feròças e contunhas, plan remenar, e auretz mai o mens l'estat de Wyoming.
Dins la foto çai-jòs, vesètz un autre exemple. Ma familha faguèt un viatje de Rock Springs a endacòm mai, sabi pas ont, benlèu a Yellowstone Park o Jackson Hole. Èra l'estiu, e sus una rota al mitat d'enlòc, vegèrem una autra veitura que se sarrava de l'autra direccion. Mon paire faguèt un signe a l'autra veitura -- aguèrem pas vist d'autres viatjaires dempuèi longtemps sus aquela carrièra de grava -- e las doas veituras s'arrestèron. Dins l'autra, una familha de dos dròlles e doas dròllas. Lor veïcul, una Ford roja. Lo nòstre clan: un dròlle e tres dròllas, la veitura una Chevrolet blava. Nos saludèrem, parlàvem un pauc, puèi mon paire faguèt una foto, e nos quitèrem. Foguèt un pichon moment que durava longtemps dins nòstra istòria familiala orala e visuala.
Soi a l'esquerra, mas tres sòrres al mitat davant ma maire.
Sèm arribats a Jackson Hole, Wyoming!
Anam 18 annadas dins l'avenir: 1974. Vesètz ma segonda veitura, encara una Chevrolet blava (1960 Belair) qu'aviái crompada de ma sòrre ainada per $70, per anar a l'universitat per ma primièra annada de licéncia. Aguèri fòrça besonh d'una veitura, coma i aviá plan de causas que voliái aver amb ieu a l'universitat, e lo trajècte foguèt 4200 miles, o 6760 km, de Boston a Los Angeles. O faguèrem en sièis setmanas, ieu e mon "Batèu Blau." A l'arrivada al parking davant ma residéncia univeritària, la banholassa tossiguèt un parelh de còps, tremolèt, e defuntèt. Aital capitèt l'aventura.
Mas foguèt pas la darrièra! Ont es la veitura, es l'aventura jamai luènh...
En 1979, amb un pauc d'ajuda de mos parents, crompèri d'un amic una Volkswagen berline color de bronze. Amb ela, faguèt lo Sant Miquel d'Ashland, Oregon, a Seattle, Washington, la vila de ma naissença qu'aviái pas vista dempuèi ... ma naissença. A Seattle, contunhavi de perseguir aquela licéncia començada fasiá tantas d'annadas e interrompuda mantun còps per d'aventuras e desplaçaments... autras istòrias.
Mas a Seattle, en 1980, èri encara student quand lo volcan de Sant Helens, 100 km al sud de Seattle, comencèt d'èstre actiu. Volguèri veire aquò! Dins ma pichona VW "bug" coma disèm en anglés, manquèri l'escòla un jorn e anèri a Sant Helens. La rota a la montanha foguèt barrada per la polícia, e per tant que parlèsse polit a l'oficièr, m'autorizèt pas de passar lo portal. Ieu, e d'autres romieus romantics, campèrem per la nuèch al prèp de la barricada.
L'endeman, me revelhèri lèu de matin. Dins la distáncia, cada 20 o 25 minutas, vegèri un nìvol de fum sortir del cimèl de la montanha, e ausiguèri un bronziment de tron. Aviái talent, non solament de manjar, mas de butar l'aventura tant luènh que poguèsse. Sens problèma, trobèri un caminòt per la selva, e la seguiguèri jòs las sapinetas nolentas dusqu'a que tornèri trobar la rota principala, plan delà la barrièra e las polícias. Èri solet sus la rota, ieu e ma corsièra de bronze, e conduguèri de mai en mai pròcha, de mai en mai nauta, fins a un cabanòt dins la nèu amb l'ensenha: "Longview Ski Club." M'arrestèri ailà. I aviá pas d'autras veituras, pas de monde; èri sol solet. Sortiguèri de la veitura, gaitèri la vista clara de selvas immensas, de montanhas blancas, de sèrres e de cimèls aguts a l'avalida, jos un cèl blau e pur. La montanha se quilhèt subte en amont, eissorbanta dins lo lum d'un solèlh de prima. Demòravi una mièja ora, sentissent coma la montanha tustava sus mas cambas, escotant sa votz prigonda de ròc e de fuòc. Foguèri satisfach. La data: fin abril, 1980.
Lo 18 mai, a 9.15 oras de matin, la montanha dintrèt en erupcion. Èri ce jorn là a Vancouver, Canada, en cò d'amics. Ausiguèrem la percussion, mai que 400km de luènh, que faguèt tremolar la teulada. Çai-jos, veiretz qualques fotos, pas las mieas, de la montanha abans, pendent e aprèp aquela erupcion istòrica.
Es per aquò que cal jamai trop tardar d'anar cercar d'aventuras!
A la seguida...
Commentaires
Enregistrer un commentaire